W procesie rehabilitacji bardzo istotna jest diagnostyka, która jest pierwszym etapem leczenia. Po przeprowadzeniu badania fizykalnego stosujemy także USG oraz EKG w celu wykonania dokładniejszego rozpoznania stanu pacjenta i przygotowania skutecznego planu leczenia.
USG – ultrasonografia i sonofeedback
Ultrasonografia układu mięśniowo- szkieletowego stała się ważnym badaniem obrazowym w leczeniu chorób stawów ,w medycynie sportowej czy chorobach reumatoidalnych.
Badanie ultrasonograficzne ułatwia postawienie prawidłowej diagnozy oraz wykrycie przeciwwskazań do zastosowania terapii. Zaletą usg jest możliwość oceny rożnych tkanek zarówno w spoczynku jak i podczas ruchu. Dzięki temu możemy ocenić dynamikę ruchu. Podczas badania możemy dowolnie ściskać, napinać, rozciągać aparat ruchu.
Przez USG obrazujemy:
- ścięgna – badamy w sposób statyczny i dynamiczny. Pozwala nam to ocenić ich wewnętrzne struktury a także zobaczyć niestabilność, czy zbliznowacenie,
- mięśnie – oceniamy aktywność mięśni, ich uszkodzenia czy zerwania, wielkość krwiaka, a także monitorujemy proces zdrowienia,
- kości – USG jest przydatne do oceny okostnej,
- stawy – USG pozwala nam ocenić chrząstkę stawową, jej grubość, zarys oraz wysięk w stawie,
- nerwy – możliwe jest zaobserwowanie zbrązowień, sklejeń drażniących nerw, zmian pourazowych i patologicznych np. nerwiaki.
Drugim ważnym elementem ultrasonografii w fizjoterapii jest sonofeedback. Przykładem sonofeedbacku jest aktywizacja mięśnia poprzecznego brzucha w terapii i profilaktyce dolegliwości bólowych kręgosłupa odcinka lędźwiowego.
Ultrasonografia w fizjoterapii ma duże znaczenie – zarówno w diagnostyce, jak i w terapii.
EKG
EKG serca jest prostym, powszechnym badaniem. Podczas badania jesteśmy w stanie ocenić pracę serca, jego rytm oraz ewentualne problemy z niedokrwieniem, zaburzenia przewodzenia oraz cechy zawału.
Wskazaniami do wykonania EKG są:
Pacjenci z wczesną rozpoznaną chorobą układu naczyniowo-sercowego:
- miażdżyca,
- choroba niedokrwienna serca,
- zaburzenia serca,
- zaburzenia przewodzenia,
- wady serca wrodzone,
- zapalenia mięśnia sercowego,
- zapalenie osierdzia.
Pacjenci z podejrzeniem choroby naczyniowo- sercowej:
- zawał
Osoby zdrowe:
- po 40 roku życia w celu wykluczenia powikłań,
- pacjenci obciążeni dużym wysiłkiem fizycznym,
- przed wykonaniem próby wysiłkowej.
